Het Tietze-syndroom is een relatief onbekende reumatische aandoening. Het betreft een chronische ontsteking van het kraakbeen in de thorax. Hoewel het syndroom zelf niet levensbedreigend is, gaat het wel gepaard met vervelende pijn. De symptomen kunnen soms lijken op die van een hartinfarct. Het Tietze-syndroom kan geleidelijk ontstaan, maar ook plotseling optreden. Zowel mannen als vrouwen zijn er even vaak de dupe van.
Wat is het syndroom van Tietze?
De borstkas is opgebouwd uit ribben die via kraakbeenstructuren aan het borstbeen zijn verbonden. Dit buigzame kraakbeen zorgt ervoor, dat de borstkas flexibel kan bewegen bij de ademhaling. Dus opzwellen bij het inademen en weer inkrimpen bij het uitademen.
Bij de ziekte van Tietze raakt dit kraakbeen ontstoken. Daardoor zwelt het onder het borstbeen op. Dit veroorzaakt een vervelende pijn. De pijn neemt toe tijdens het hoesten, niezen, bewegen en zuchten. Meestal treedt de pijn aan één kant van de borstkas op. Ook kan er een rode en pijnlijke plek op de borst ontstaan.
Wat is het verschil tussen het syndroom van Tietze en costochondritis?
Beide aandoeningen worden nog wel eens met elkaar verward. Er is ook weinig verschil tussen het syndroom van Tietze en costochondritis. Ook de symptomen lijken sterk op elkaar. Bij de ziekte van Tietze is alleen het kraakbeen tussen de voorste ribben en het borstbeen ontstoken.
Daarnaast is er meestal sprake van een zwelling onderaan het borstbeen. Als het kraakbeen van de achterste ribben is ontstoken, dan wordt gesproken over costochondritis. Bij deze aandoening treedt geen zwelling op. Costochondritis komt meer voor bij vrouwen dan bij mannen.
Wat is de oorzaak van het syndroom van Tietze?
De oorzaak van de ziekte van Tietze is nog niet achterhaald. Er zijn wel sterke aanwijzingen dat er factoren zijn, die een rol spelen bij het ontstaan van de chronische ontstekingen en zwellingen van het kraakbeen in de borstkas. Het kan ontstaan door overbelasting van de borstkas door het tillen en dragen van zware voorwerpen, langdurig hoesten, stress en in een voorovergebogen houding werken.
Maar het syndroom van Tietze kan ook ontstaan door een ongeluk met grote inwerkende kracht op de borstkas, door infecties aan de luchtwegen, door zwangerschap en door reumatoïde artritis. Deze aandoening is niet erfelijk. Maar als iemand in uw familie een reumatische ziekte heeft, dan is er meer risico dat u het syndroom van Tietze kunt krijgen.
Symptomen ziekte van Tietze
De belangrijkste klacht bij het syndroom van Tietze is pijn aan het borstbeen. Deze kan in hevigheid toenemen bij het diep inademen, zuchten, niezen of hoesten. Soms kan de pijn uitstralen naar de rug, nek, schouder en arm.
Daarnaast kan er een benauwd en beklemmend gevoel in de borststreek en hartkloppingen ontstaan. De indruk kan dan gewekt worden dat er sprake is van hartklachten. Dit kan zo’n gevoel van angst oproepen, dat er soms hyperventilatie kan ontstaan. Door de ontstekingen kan de huid rood kleuren.
Bij sommige patiënten kan de functie van de slokdarm, maag, darmen en longen verstoord raken. Het is belangrijk om met ernstige pijn op de borst altijd snel naar de huisarts te gaan. Er kan ook iets anders aan de hand zijn, zoals angina pectoris, longembolie of maagzweer of toch een hartinfarct.
Diagnose ziekte van Tietze
De ziekte van Tietze kan niet aangetoond worden aan de hand van röntgenfoto’s of een bloedonderzoek. De zwelling van het kraakbeen in de borstkas is niet te zien op röntgenfoto’s. Ook laat de ziekte geen sporen na in het bloed. Uw arts zal daarom af moeten gaan op uw verhaal.
Dus met welke lichamelijke klachten u precies te maken heeft. Meestal wordt u dan doorverwezen naar het ziekenhuis voor een aantal onderzoeken. Deze hebben als doel om andere aandoeningen – zoals angina pectoris, maagzweer, alvleesklierontsteking, longembolie en een hartaandoening – uit te kunnen sluiten.
Hoe wordt de ziekte van Tietze behandeld?
Er is nog geen behandeling voor de ziekte van Tietze. De arts zal zich dus vooral richten op het bestrijden van de pijn. In de meeste gevallen zal hij een ontstekingsremmende pijnstiller (NSAID) voorschrijven. Bij vervelende bijwerkingen kan eventueel als alternatief vloeibare Groenlipmossel, Curcumine of Zwarte bes blad uitgeprobeerd worden.
Deze natuurlijke ontstekingsremmers zijn actief in het gebied rond de gewrichten. Ook kan de arts een corticosteroïd injectie geven op de pijnlijke plek of besluiten tot een blokkade van de zenuwen die tussen de ribben zitten. Tevens kan er doorverwezen worden naar houding- of oefentherapeut, zoals fysiotherapie, Cesar of Mensendieck. De klachten verdwijnen vaak na verloop van tijd. Bij sommige patiënten kan de ziekte van Tietze echter chronische vormen aannemen.
Wat kunt u zelf doen bij het Syndroom van Tietze?
Bij het syndroom van Tietze en costochondritis is het belangrijk om te blijven bewegen. Zo voorkomt u dat de gewrichten in de borstkas stijver worden en u het steeds benauwder krijgt. Leer een goede lichaamshouding aan, zodat u minder moeite met ademen heeft.
Bovendien hoeven de ribben zich dan minder uit te zetten bij het inademen, zodat u minder pijn heeft. Zorg voor een goede lichaamsconditie. Hoe fitter u bent, hoe minder klachten u heeft. Bij het bewegen, houdingverbetering en ademhaling kunt u hulp krijgen van een fysiotherapeut of oefentherapeut Mensendieck of Cesar.
Oefeningen voor syndroom van Tietze
Bij het syndroom van Tietze is het belangrijk om veel te blijven bewegen. Zo beperkt u de gevolgen van deze aandoening. Naast het nemen van voldoende lichaamsbeweging, kunt u dagelijks deze oefeningen doen.
Oefening 1: ademhaling
Neem plaats op een stoel. Doe uw ogen dicht en concentreer u op uw ademhaling hoe die door uw neus en keelholte richting uw borst en buik gaat. Houd de buik ontspannen. Voel hoe uw buik opzwelt wanneer uw inademt en weer krimpt als u uitademt. Doe deze oefening gedurende 5 minuten. Eindig met een diepe adem en blaas die langzaam uit.
Oefening 2: houdingcorrectie
U zit rechtop in een stoel met uw voeten plat op de grond. Recht uw rug en wijs met uw kruin richting het plafond. Trek daarbij uw kin een beetje in. Maak uw onderrug hol, waardoor uw schouders iets naar achter en omlaag gaan en de borst iets naar voren. Probeer iedere 30 minuten uw houding op deze manier te corrigeren.
Oefening 3: rekoefening middenrug
Ga op de handen en knieën staan. Eerst maakt u uw rug bol, terwijl u uw hoofd in de nek legt. Daarna bolt u de rug, terwijl u uw kin naar de borst buigt.