Inleiding

Een borstvergroting is vandaag één van de meest uitgevoerde en populaire esthetische ingrepen, omwille van een quasi gegarandeerd mooi esthetisch resultaat en de minimale littekens. Vandaar dat de algemene tevredenheid over deze ingreep uitermate hoog is.

Wie

Enerzijds jonge vrouwen die een beperkte borstontwikkeling hebben en waarbij de ontwikkelde borst niet in verhouding is met de rest van het lichaam. Anderzijds vrouwen die na één of meerdere zwangerschappen en/of borstvoeding of door gewichtsverlies veel van hun borstvolume hebben  verloren. Of vrouwen die wel voldoende borstvolume hebben, maar gewoon enkele maatjes meer willen. Ook kan, in geselecteerde gevallen, door middel van een borstvergroting een te sterk  doorhangende borst gecorrigeerd worden zonder dat hiervoor een borstlift met uitgebreide littekens dient te gebeuren.

Soorten implantaten

Er zijn verschillende soorten en modellen van implantaten en het uiteindelijke resultaat zal hierdoor grotendeels worden bepaald. Het is aan de plastisch chirurg om met zijn ervaring de patiënt in deze uitgebreide keuze te begeleiden, de voor- en nadelen te bespreken om zo tot een optimaal resultaat te komen. Als een bepaald model en techniek zijn gekozen, kan door middel van een grondige  berekening en passessie het juiste volume van het implantaat worden bepaald. Door verschillende modellen te passen met een sportbeha en een strak T-shirt kan men het te verwachten resultaat goed nabootsen waardoor de patiënt zich een reëel beeld kan vormen.

Vooreerst zijn er implantaten met een fysiologische zoutoplossing. Het voordeel van deze implantaten is dat ze via een zeer kleine opening worden aangebracht en dat er quasi geen kapselvorming optreedt. Het nadeel is dat ze, indien onvoldoende bedekt door eigen klierweefsel, wat rimpels kunnen vertonen. In goed geselecteerde gevallen geven ze echter nog steeds prachtige resultaten.

De meest gebruikte implantaten zijn gevuld met siliconengel. Er zijn verschillende soorten gels, van  low tot high cohesive, die bepalen of een implantaat een slappe of een stevige vorm heeft. De gels van de laatste generatie vormen één geheel, zodat lekkage van gel niet meer kan gebeuren. De siliconen implantaten bestaan verder in ronde of druppelvorm (anatomisch).

De ronde implantaten  geven meer vulling in de bovenpool van de borst, waardoor de borst hier een iets bollere vorm kan vertonen, hetgeen bij sommige patiënten aangewezen kan zijn.

De druppelvormige implantaten volgen de natuurlijke vorm van de borst: van weinig volume aan de bovenkant naar meer volume aan de onderkant . Hierdoor wordt een meer natuurlijk resultaat bekomen. Wel is het kiezen en het plaatsen van een druppelvormig implantaat technisch iets moeilijker en vereist dit een zekere ervaring van de plastisch chirurg.

Borstvergroting met de anatomische (druppelvormige) siliconenprothese, voor/na

Een derde soort implantaat is het Polyurethaan Coated silicone gel gevuld implantaat. Dit is een siliconen implantaat waarop een laag polyurethaan is aangebracht. De inhoud en de vorm van dit implantaat komen overeen met het druppelvormig siliconen implantaat. Voordeel van het implantaat is dat het op termijn minder kapselvorming zou geven. Nadeel is zijn kostprijs en de geringere variatie aan vormen.

Verder kan een borstvergroting ook met eigen vetweefsel gebeuren. Hierbij wordt elders op plaatsen waar een vetoverschot aanwezig is, vet weggezogen en wordt dit vet, na centrifuge, ingespoten in de borst om de borst te vergroten. Het grote voordeel van deze techniek is dat er gewerkt wordt met  eigen weefsel en dat men dus geen lichaamsvreemd materiaal inbrengt. Hierdoor kan kapselvorming  altijd vermeden worden en vermijdt men ook dat men de rand van het implantaat zou voelen. Nadeel  van deze techniek is dat er niet altijd voldoende eigen vetweefsel beschikbaar is om deze techniek  toe te passen. Verder is het ook zo dat een gedeelte (tot 30-40%) van dit vet kan afgebroken worden, waardoor het uiteindelijke resultaat altijd minder is dan het resultaat onmiddellijk na de operatie.

Borstvergroting met de waterprothese, voor/na

De implantaten kunnen ruw of gladwandig zijn. Een ruwwandig implantaat heeft de voorkeur, omdat het beter ingroeit in de omgeving waardoor het implantaat beter op zijn plaats blijft zitten en minder kapselvorming geeft. (zie verder).

De ingreep

Juist voor de ingreep wordt door de chirurg verschillende markeringen aangebracht op deborst. De  ingreep gebeurt onder algehele narcose of sedatie. De incisie, langs waar de prothese wordt aangebracht, kan in de oksel, onderaan op de rand van het tepelhof of in de borstplooi onder de borst gelegen zijn. De plaats van de incisie hangt af van het type en model van het implantaat en de  voorkeur van de chirurg en de patiënt.

Via deze incisie wordt door de chirurg een ruimte voor het implantaat gecreëerd. Deze ruimte is ofwel juist onder het klierweefsel gelegen (subglandulaire positie) ofwel onder de grote borstspier (subpectorale positie). Een subpectorale positie heeft als voordeel dat het implantaat beter bedekt is waardoor de randen van de prothese niet voelbaar zijn. Wel is de techniek iets pijnlijker (4 dagen)  door mobilisatie van de spier. Bij de dual-plane tecniek wordt het bovenste gedeelte van het  implantaat onder de borstspier geplaatst en het onderste gedeelte onder de klier. Dit geeft de mooiste resultaten met de minste verwikkelingen. Na het plaatsen van het implantaat wordt de insnede gehecht. In normale omstandigheden is het niet nodig om buisjes of drains achter te laten om het  wondvocht af te voeren. De totale duur van de operatie bedraagt 40 minuten.

Zorg na de ingreep

U mag de dag zelf nog het ziekenhuis verlaten. Belangrijk is dat er gedurende vier weken dag en nacht een goed aansluitende sportbeha gedragen wordt om het implantaat op zijn plaats te houden. Onmiddellijk na de ingreep is de borst nog gezwollen en gespannen. Dit normaliseert binnen de twee à  drie maanden waarna het uiteindelijke resultaat beoordeeld kan worden. De pijn na de ingreep duurt meestal ongeveer 4 dagen. Met behulp van pijnstillers (paracetamol) kan deze goed onder controle  gehouden worden. De hechtingen worden meestal na 10 tot 14 dagen verwijderd. Aanvankelijk is het  litteken nog rood, doch deze roodheid vervaagt tot een wit lijntje binnen het eerste jaar na de  ingreep. De eerste 6 weken moet intensief gebruik van de borstspier vermeden worden. Kleine  dagelijkse activiteiten zijn toegelaten, maar tillen van zwaardere lasten moeten worden vermeden.

Complicaties

Zoals bij elke chirurgische ingreep kan ook bij deze ingreep een nabloeding optreden. Dit kan verholpen worden door de bloeding te stoppen. Ook infectie kan optreden. Indien het om een oppervlakkige infectie gaat, is enkele dagen antibiotica meestal voldoende. Indien ook de prothese  geïnfecteerd is, moet deze verwijderd worden en kan pas een nieuwe prothese geplaatst worden als  de infectie helemaal onder controle is.

De voornaamste complicatie is kapselvorming. Wanneer men een lichaamsvreemd implantaat aanbrengt, zal het lichaam hiertegen reageren door een litteken omhulsel te vormen rondom dit  implantaat. In de overgrote meerderheid is dit maar een dun vlies dat helemaal niet voelbaar is. In 2%  van de gevallen (afhankelijk van de literatuur) echter vormt dit vlies een zeer dik kapsel dat zich rond de prothese samentrekt en zo de borst kan vervormen en hard en pijnlijk is (kapselcontractie). Indien  dit gebeurt, dient het kapsel en de prothese verwijderd te worden en moet een nieuw implantaat  worden aangebracht. Met de komst van de nieuwere, ruwe prothesen met vernieuwde gelvorm en de  aanpassing van de technieken, is de frequentie van de kapselvorming wel duidelijk afgenomen. Een tijdelijk fenomeen van de ingreep is de verandering in de gevoeligheid van de tepel die wel eens kan  optreden. Door de ingreep kan deze tijdelijk toe- of afnemen. Dit normaliseert zich meestal na enkele  weken. Echter, wanneer er sprake is van een doorgesneden zenuw is het gevoelsverlies permanent.

Siliconen en veiligheid

De laatste jaren is, vooral in de Verenigde Staten, veel te doen geweest omtrent allerlei aandoeningen die geassocieerd werden met het gebruik van silicone implantaten waardoor steeds meer vrouwen natuurlijke opties zoals ProBreast Plus gingen gebruiken . Hierdoor zijn silicone implantaten  zelfs tijdelijk van de markt verdwenen in de VS. Honderden onderzoeken werden uitgevoerd om enig  verband tussen silicone en bepaalde aandoeningen in het licht te stellen, doch geen enkel onderzoek  heeft enig verband kunnen aantonen. Sinds kort zijn siliconen implantaten (enkel de betere merken)  dan ook opnieuw toegelaten in de VS.